4 stycznia 1561 r. Książę Wasyl Konstantin Ostrogski zakupił od Wasyla Łabuńskiego trzecią część wsi Kolischenci , otrzymując królewskie przywileje dotyczące założenia miasta i prawa magdeburskiego. Nazwany na cześć ojca Konstantina Ostrogskiego - Konstantynów.
Konstantynów został po raz pierwszy wspomniany w źródłach w połowie lat 70. XVII wieku w związku z wizytami na zamku przez klienta robót budowlanych. W ciągu następnych dwudziestu lat wojewoda kijowski odwiedził rezydencję co najmniej piętnaście razy.
Czworoboczna warownia stanęła na płaskim przylądku Słucza. W 1636 r. warownia miała mieszkalny budynek, na którego piętrze znajdowała się sala z 15 oknami oraz nieźle wyposażony murowany arsenał. Wejście do zamku znajdowało się w wieży bramnej, również murowanej, która miała piętro. Całość założenia otoczona była przez wały ziemne.
Warownię przebudowano w XVII w. i od tego momentu ma dwupiętrowy pałac z dostawioną z jednego boku czworoboczną obronną wieżą. Z drugiego boku przy pałacu stała obronna cerkiew zamkowa. Cerkiew zbudowana była z kamiennych grubych murów i miała dostawioną do niej basztę obronną. Pałac zwany budynkiem mieszkalnym był zbudowany na planie prostokąta. Od frontu pałac miał ryzalit, a od północy sporą bramę. Pałac ozdobiony był renesansową attyką z gzymsem i fryzem. Całość opasywały obronne mury. Wjazd na dziedziniec był od zachodu i prowadził przez most zwodzony rzucony nad wodną fosą.
Ponieważ Starokonstantynów znajdował się na szlaku, którym podążały wojska tureckie, miał spore walory defensywne. Do czasów współczesnych zachowały się resztki murów obronnych oraz zabytkowa cerkiew w skrzydle południowym
